گفتگو با دکتر فرشاد اميني‌بهبهاني به مناسبت روز ملي طب ايراني
به گزارش روابط عمومي دانشکده طب ايراني؛ 25 تيرماه به مناسبت تصويب سند ملي گياهان دارويي و طب سنتي در شوراي عالي انقلاب فرهنگي و احياي مجدد طب سنتي ايران و روز ملي طب سنتي ايران، گفتگويي با دکتر اميني‌بهبهاني مدير گروه طب ايراني دانشکده پرداخته‌ايم.
311696.mp3
گفتگو با دکتر فرشاد اميني‌بهبهاني به مناسبت روز ملي طب ايراني
به گزارش روابط عمومي دانشکده طب ايراني؛ 25 تيرماه مقارن با تصويب سند ملي گياهان دارويي و طب سنتي در شوراي عالي انقلاب فرهنگي و به دنبال احياي مجدد طب سنتي ايران، به نام روز ملي طب ايراني نامگذاري شده است. به همين مناسبت به گفتگو با دکتر فرشاد اميني‌بهبهاني، پزشک و متخصص طب ايراني و مدير گروه اين حوزه در دانشکده پرداختيم. در زير به ذکر گزيده سخنان دکتر اميني در رابطه با اين روز ملي مي‌پردازيم.1. تاريخچه طب سنتي در ايران و بازگشت آن به سيستم درماني کشور را به صورت اجمالي بفرماييد.
آنچه امروز با عنوان طب سنتي ايران مي شناسيم در واقع اولين بار توسط يونانيان قديم مکتوب شده است. طب يوناني، توسط يونانيان به سراسر قلمروي ايران قديم برده شد. بعد از اسلام کتب علمي سرياني و يوناني طي 200 سال نهضت ترجمه به عربي برگردانده شد.کساني که در ترجمه کتب شرکت داشتند يا دانشمند بودند يا خود تبديل به دانشمنداني شدند که نسل‌هاي بعدي را آموزش دادند. طب ايراني فرصتي يافت تا در 300 سال بعدي رشد کند. افول طب سنتي ايراني از زمان حمله مغول شروع شد. پس از آن شاهد ضعيف شدن تدريجي طب ايراني هستيم. اوج اين تضعيف در سلسله قاجاريه بود که منجر به استفاده از پزشکان اروپايي و نهايتا تصويب ممنوعيت طبابت با طب سنتي براي دانش‌آموختگان غير آکادميک در مجلس آن زمان در سال 1290 گرديد.
سال 2002 سازمان جهاني بهداشت راهکار گسترش طب سنتي در کشورها را ارائه کرد. در سال 1386 اولين دوره آموزش آکادميک طب سنتي براي فارغ التحصيلان پزشکي، ابتدا بصورت فوق ليسانس و سپس در قالب PhD ارائه شد ايران تنها کشوري است که در اين سطح طب سنتي را ارائه مي کند.
مزاياي درمان با طب سنتي در مقايسه با درمان از طريق طب نوين در چيست؟
شايد اصلي ترين مزيت طب هاي سنتي مختلف نه فقط طب ايراني، استفاده از ديدگاه کل نگر باشد. شرحال‌گيري در مطب‌هاي طب ايراني، طولاني و بسيار شبيه چيزي است که در بيمارستان‌ها از بيمار بستري در بخش اخذ مي‌شود. پزشک طب ايراني، سعي مي کند به تشخيصي برسد که توجيه کننده تمام شکايات بيمار از سر تا قدم باشد. شايد اگر در پزشکي نوين نيز همين قدر براي بيمار وقت بگذاريم در درمان بيماريهاي مزمن به نتايج بهتري برسيم.
آقاي دکتر با توجه به اينکه نامگذاري يک روز در تقويم کشور به نام طب ايراني توسط بالاترين سطح تصميم گيري در حوزه سلامت يعني وزارت بهداشت حاکي از توجه ويژه در سطوح بالايي کشور به احياي اين رشته بوده و در فرمايشات مقام معظم رهبري و در بند 12 سياست هاي کلي سلامت بدان تاکيد و اشاره شده است از ديدگاه شما، لزوم و دليل نامگذاري و اختصاص تاريخي مشخص در تقويم ملي به طب سنتي ايران چيست؟
ببينيد هر فرد يا جرياني که مظلوم واقع مي شود براي دلجويي و بزرگ داشتش يک روز تعيين مي کنند. مثلا اول روز مادر داشتيم بعدا که ديدند پدر خانواده هم مظلوم واقع شده يک روز هم براي ايشان در نظر گرفته شد. براي طب ايراني هم، روز 25 تير ماه به اين دليل تعيين شد که در اين روز سند ملي طب سنتي تصويب شد و همين امر موجب احياي مجدد طب سنتي ايران به روش علمي گرديد و اين نشان دهنده ميزان اهميت اين حوزه ميباشد.
شما به عنوان مدير گروه اين رشته در دانشکده و تجربه و تخصص‌تان در حوزه طب سنتي، جايگاه اين طب را در ايران چگونه مي‌بينيد؟
به صورت کلي اعتماد عموم مردم به آموزه‌هاي اين طب بيشتر از طب نوين ميباشد اما در سال‌هاي اخير اين طب، در ايران توسط رسانه ها به شدت تبليغ شد که شايد بتوان گفت نقطه ضعف طب ايراني گسترش و همه‌گيري غيرعلمي آن باشد. يک سبک طبي، نبايد خود را با تبليغات گسترش دهد و گرنه دچار عوارض مبالغه مي شود.
آقاي دکتر منظورتان از عوارض مبالغه چيست؟
ببينيد الان شما نمي بينيد در رسانه تصويري يا نوشتاري مثل مجلات يا اينترنت يک متخصص قلب بيايد و راجع به خواص مثلا متورال براي مردم سخنراني کند و مثلا بگويد يراي اينکه در آينده دچار تپش قلب نشويد روزي يک عدد متورال بخوريد! ولي در حال حاضر اين اتفاق براي داروهاي طب ايراني افتاده است در رسانه ها براي لاغري انواع داروهاي گياهي تجويز مي شود که عوارض بسيار شديدي دارد. يا براي پيشگيري از گرفتگي عروق انواع دمنوش‌ها تجويز مي شوند. اشتباه اکثر افراد اينست که مي گويند چون ما يک نوع از ادويه را در غذا استفاده مي کنيم مي توانيم آنرا بدون ضرر به صورت دمنوش استفاده کنيم. دمنوش‌ها فرم هاي دارويي ادويه آشپزخانه هستند و نبايد براي پيشگيري تبليغ شوند. حکيم ايراني براي اينکه مزاج غذاها را معتدل کند از ادويه در غذا ها استفاده کرده است در اين مورد آشپز اجازه دارد بر اساس عادت و دستورالعملهاي گذشته از ادويه هايي مثل دارچين، زنجبيل، آويشن، فلفل و زردچوبه براي تعديل مزاج غذا استفاده کند. در اينجا فرد، ديگر دارو نمي خورد بلکه يک غذاي معتدل را تناول مي کند. اما وقتي جداگانه هر يک از اين ادويه‌ها به صورت قرص يا دمنوش تجويز مي شود دارو محسوب مي شود و عارضه خواهد داشت دارو براي درمان است. در سال‌هاي اول احياي مجدد طب ايراني متخصصين اين حوزه در درمانگاه‌ها مشغول درمان بيماري‌هايي بودند که طب نوين جوابگوي نياز آنان نبود ولي در حال حاضر بعلت گسترش غيرعلمي و فله‌اي اين طب، پزشکان طب ايراني در حال درمان عوارض ناشي از مصرف خودسرانه داروهاي طب سنتي هستند.
عکس و خبر: سيما کي‌خاني
:
