• 1403/06/07 - 07:19
  • - تعداد بازدید: 3
  • - تعداد بازدید کنندگان: 3
  • زمان مطالعه: 3 دقیقه
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران تشریح کرد:

میوه های تابستانی: آلو و خواص آن

دکتر مریم تقوی شیرازی متخصص و عضو هیئت علمی دانشکده طب ایرانی دانشگاه علوم پزشکی ایران در مطلبی علمی به موضوع آلو و خواص آن پرداخت.

337454.mp3 میوه های تابستانی: آلو و خواص آن

به گزارش روابط عمومی دانشکده طب ایرانی دانشگاه علوم پزشکی ایران، دکتر مریم تقوی شیرازی عضو هیات علمی و متخصص طب ایرانی در خصوص آلو و خواص آن آورده است:

آلو میوه ای تابستانی است که انواع و رنگ‌های متعددی دارد. بعضی سبز، زرد یا سیاه و گاهی هم سرخ می شوند. ریز و درشت دارد. طعمش ترش، شیرین و یا ملس است.

طبع آلو در منابع طب ایرانی که به نام اجاص آمده است، بر حسب میزان ترشی اش متفاوت ذکر شده است. آلوی رسیده شیرین طبع سرد و تر ملایمی دارد. اما هر چه ترش تر شود، سردیش بیشتر می شود.

آلو به ملین بودن معروف است. تازه آبدارش، اثر لینت بخشی بیشتری دارد. آلو حرارت بدن را کم می کند. تب و تشنگی، گرمازدگی و التهاب و خارش پوست را تسکین می دهد، بخصوص اگر قبل از غذا مصرف شود.

هر چه آلو شیرین تر باشد، ملین بهتری می شود و هر چه ترش تر شود، التهاب و گرمی را بیشتر کنترل می کند.

اگر معده و گوارش سرد باشد، مثلا ترش کند، کندی هضم غذا داشته باشد و نفخ کند، آلو بهتر است با آب و عسل یا گلقند مصرف شود.

 آلو اگر با شکر به صورت شربت پخته شود، ملین بی آزاری می شود که حتی اگر سرفه هم داشته باشید، ترشی اش اذیت نمی کند و سینه را هم نرم می کند.

آلو یک میوه خوشمزه کم کالری با ویتامین ها و مینرال های متنوع، فیبر و آنتی اکسیدان ها است. اگر آلو خشک باشد، کالری و فیبرش بیشتر است. فیبری که در آلو است علاوه بر اینکه حرکت روده ها را تسهیل می کند، قند و چربی خون را نیز تنظیم می کند. کار جالب دیگر آلو، جلوگیری از پوکی استخوان است. افزودن این میوه پرخاصیت به انواع غذاها مثل خورش، آش و سالاد، طعم آنها را دلچسب تر می کند. لواشک ها و پاستیل های خانگی با آلو می تواند جایگزین مناسبی بر تنقلات صنعتی و کم خاصیت برای کودکان باشد.

 

  1. آلوفسنجان؛ غذایی سنتی ولی متفاوت

فسوجن یا فسنجان همان خورش سنتی ما ایرانیان است که معمولا از گوشت پرندگان مانند مرغ، اردک و مرغابی یا گوشت گوسفند با رب انار یا ناردان و مغز گردو تهیه می شود. این خورش خوشرنگ را که گیلانیان عزیز در طبخ آن بویژه با مرغابی یا خودکا مهارت زیادی دارند، می توان به شیوه های دیگر هم تهیه کرد.

 کمی پیاز را در روغن طلایی کنید. سپس گردو ساییده شده را به آن افزوده و تفت بدهید. برای اینکه خورش سبک تر شود، میزان مغز گردوها را کم کرده و به جای آن آلو بخارای پخته و صاف کرده یا لواشک آلو حل شده در آب جوش و یا رب آلوچه اضافه کنید. کمی شکر و زعفران و مختصری نمک هم به مایع افزوده، صبر کنید تا کمی قوام بیاید. شیرینی و ترشی خورش بستگی به ذائقه آشپز دارد. تکه های مرغ را هم به خورش اضافه کنید و بگذارید با شعله کم خورش روغن انداخته و اصطلاحا جا بیفتد.

اگر با خوردن گرمیجات احساس حرارت زیاد در بدن دارید و جوش یا خارش پیدا می کنید، بهتر است به جای گردو، از بادام پوست کنده استفاده کنید و آلوفسنجان بادمی تهیه کنید.

با افزودن کمی رب انار یا ناردانه به آلو فسنجان، کبد هم از مزایای این غذاهای خوشمزه بیشتر بهره مند می شود.

منابع:

مستطاب آشپزی از سیر تا پیاز، تالیف نجف دریابندری، نشر کارنامه 1384

لغت نامه دهخدا

مخزن الادویه، عقیلی خراسانی، قرن 12ه.ق

  • گروه اخبار : اخبار تندرستی طب ایرانی و مکمل
  • کد خبر : 337454
:
کلیدواژه ها
هدیه محمدی
خبرنگار

هدیه محمدی

نظرات

0 کامنت برای این مطلب وجود دارد

کامنت

Template settings