تبريک فرارسيدن ميلاد باسعادت حضرت فاطمه معصومه (س)
311522.mp3
تبريک فرارسيدن ميلاد باسعادت حضرت فاطمه معصومه (س)
.jpg)
تجلي نور تو، فروغ تمثال الله
يا حضرت معصومه،کريمه ي آل الله
آمدي اي نور داور، بضعه‌ي موسي بن جعفر
جان فدايت اي مطهر، بضعه ي موسي بن جعفر
يا فاطمه اشفعي لي في الجنّه
فرارسيدن ميلاد باسعادت حضرت فاطمه معصومه سلام الله عليها برتمامي مسلمانان و شيعيان جهان اسلام تبريک و تهنيت باد.
مختصري درباب فضائل حضرت معصومه سلام الله عليها
حضرت فاطمه معصومه (س) در سال 173 هجري در مدينه ديده به جهان گشود و در خانه اي بزرگ شد که پدري چون امام کاظم (ع) و برادري چون حضرت رضا (ع) در آن مي زيست.
نام مادر آن حضرت را «خيزران»، يا «نجمه» يا «اروي» گفته اند که بانويي لايق و پاک و با ايمان بود و چون حضرت رضا (ع) را به دنيا آورد، به لقب «طاهره» آراسته شد.
فاطمه معصومه (س) در دامان ايمان و پاکي رشد کرد و در چشمه عفاف و عصمت و علم و حکمت به طهارت روح و جان رسيد. نسب و تبارش نبوي، فاطمي و علوي بود. جدّ او از طرف مادر از نسل امام حسن مجتبي (ع) و از طرف پدر از نسل امام حسين (ع) بود. از اين رو در زيارت نامه اش خطاب به او گفته مي شود: «السلام عليک يا بنت الحسن و الحسين».
عبادت و ادب، شاخ و برگ روييده بر آن «سرو پاک دامني» بود. ويژگي هاي روحي و خصايص فردي و خلق و خوي والايش سبب شده بود که او را کريمه خاندان رسالت بنامند و با اين لقب در زبان عالمان و فقيهان شيعه از او ياد مي شد؛ لقبي که از ميان بانوان اهل بيت، تنها مخصوص او بود.
لقب هاي ديگر او هر کدام گوياي فضايل اوست؛ همچون: «محدّثه»، «عابده»، «مقدامه» و «معصومه». اين القاب پاک، يادآور حضرت زهرا (س) است که حضرت معصومه (س) هم شرافت و نجابت را از آن بانو به ارث برده است.
:
