عيد فطر يکي از دو عيد بزرگ در سنت اسلامي است که درباره آن احاديث و روايات بيشمار وارد شده است. مسلمانان روزه دار که ماه رمضان را به روزه داري به پا داشته و از خوردن و آشاميدن و بسياري از کارهاي مباح ديگر امتناع ورزيده اند، اکنون پس از گذشت ماه رمضان در نخستين روز ماه شوال اجر و پاداش خود را از خداوند مي طلبند، اجر و پاداشي که خود خداوند به آنان وعده داده است. در زير به بيان تعدادي از روايات ائمه معصوم در فضيلت عيد سعيد فطر مي‌پردازيم.
عيد سعيد فطر در کلام امام رضا (ع)
همانا روز فطر، عيد قرار داده شده تا براي مسلمانان روز اجتماعي باشد که در آن روز گرد هم آيند و [عشق و محبت خود] به خداوند را ابراز کنند و به خاطر منّتي که بر آنان نهاده است، او را ستايش کنند، پس روز عيد و روز گردهم آيي و روز افطار، روز زکات، روز گرايش به يکديگر و روز تضرّع به پيشگاه حق تعالي است، [و نيز روز فطر، روز عيد قرار داده شده] به دليل آنکه روز فطر اولين روز سال است که خوردن و آشاميدن در آن جايز شمرده شده است، چرا که نزد اهل حق اولين ماه سال، ماه رمضان است و خداوند دوست دارد در روز عيد فطر، مسلمانان اجتماع کنند و با يکديگر به ستايش و تقديس او بپردازند.
عيد سعيد فطر در کلام امام صادق (ع)
تا سه روز پس از عيد قربان و عيد فطر، روزه داشتن روا نيست. اين روزها، روزهاي خوردن و آشاميدن است.
در صبحدم اين عيد آسماني است که هاتفي ملکوتي، پيروزمندان ميدان جهاد اکبر را به دريافت پاداششان فرا مي خواند، (پاداشي فراتر از پاداشهاي خاکي و غيرقابل مقايسه با هداياي پادشاهان زميني)
امام باقر عليه السلام از پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله روايت کردند:
هنگاهي که روز اول ماه شوال فرا مي رسد، منادي ندا مي دهد: هان اي مؤمنان! براي دريافت جوايزتان صبح زود بشتابيد. اي جابر، جوايز خداوند همانند جوايز پادشاهان نيست. سپس فرمود: روز اول شوال، روز جوايز است. فاتحان و مدال آوران جهاد اکبر را شايسته نيست که از پس اين پيروزي بزرگ، در گرداب معصيت و نافرماني در غلطند و ديگر بار اسير نفس فرومايه شوند و عزت خدايي را با ذلّت شيطاني معاوضه کنند.
عيد سعيد فطر در خطبه حضرت علي (ع)
حضرت امير(ع) پس از نماز عيد سعيد فطر خطبه مي خواندند و در آن، پس از حمد و ستايش خداي متعال و بيان نعمت هاي او و نيز درود و سلام بر رسول خدا و خاندانش و سفارش به تقواي الهي مي فرمودند: خداوند ما و شما را در زمره کساني قرار دهد که بدو اميدوار و از او هراسناکند. بدانيد اين روز که خداوند آن را براي شما عيد قرار داده و شما را سزاوار بهره مندي از آن دانسته، براي آن است که نام او را بر زبان آريد تا خدا هم شما را ياد کند. او را به نيايش ياد کنيد تا شما را پاسخ گويد. زکات فطره خود را بپردازيد که سنت پيامبر و تکليفي از سوي خداست. هر کس بايد به نام خود و خانواده اش، مرد و زن و کوچک و بزرگ، يک صاع گندم يا خرما يا جو بپردازد. ...خداوند همه ما را از گناه باز دارد و آخرتمان را از دنيايمان نيکوتر گرداند.
و نيز فرمودند :فرمان خداوند را در خودداري از کارهايي که شما را از آن برحذر داشته است، عمل کنيد[که از آن جمله است: ] نسبت ناروا به زنان عفيف، شهوتراني حرام، شراب خواري، کم فروشي، شهادت ناحق و فرار از جهاد.